Reseña Express: "O Corazón de Xúpiter"

¡Ola lectores!

o día de hoxe tráigovos una nova reseña, en galego, a miña lingua natal. Nesta nova reseña, o libro que reseño e xuvenil e lixeiramente dramático, o que leín para un traballo desta asignatura.

 

 

 

O CORAZÓN DE XÚPITER:
Autora: Ledicia Costas
Editorial: Xerais
Colección: Fóra de Xogo
ISBN: 9788499144337

Páxinas: 224 páx.
Prezo: 12.00€
Sinopsis:

Non foi doado para Isla mudar de cidade e empezar de cero nun novo instituto. Devecía por dar un paseo polo espazo, avistando planetas a través do telescopio, mergullada no ventre do universo. Casiopea, o nome da tartaruga máxica de Momo, era o nick que empregaba nos foros sobre astronomía nos que participaba adoito. Alí co ñeceu a Xúpiter, alguén que semellaba saber moito de estrelas. As longas conversas até ben entrada a madrugada prenderan unha luz, entre os dous existía unha maxia que traspasaba as fronteiras do ciberespazo. Isla sentiu a necesidade de sabelo todo sobre Xúpiter: onde vivía, a que instituto ía, o seu nome real… Quedaron para se coñecer nunha noite de San Xoán de cacharelas e mar embravecido. Foi entón, despois de despedirse da súa amiga Mar, cando Isla se precipitou na escuridade. A súa vida estaba a piques de cambiar para sempre.

 

 

 

Bueno, o primero que debo dicir é que este libro o lin cómo recomendación ducha amiga miña, que me dixo que estaba bastante ben e era entretido. Ela tiña razón, e tentou facerme spoiler, máis conseguín escaparme sen enterarme de nada anticipadamente jeje.

 

O argumento da historia, céntrase en Isla, una moza que acaba de mudarse á Rexión cos seus país; ela é unha moza normal, apasionada da astronomía. Isla debe abandonar a vida que levaba e comezar de novo neste novo instituto. Pero dende o primeiro momento, fará moi malas migas cun mozo chamado Marcos -alias Carballo-, xa que este parece terlle unha manía increíble.

Pero por sorte, pouco a pouco comezará a facer amigos cómo Mar, unha moza da súa clase, ou Marcos, un rapaz moi agradable de segundo de bacherelato ao que parece caerlle moi ben.

 

Sen embargo, a medida que a súa relación co molesto Carballo e a súa pandilla empeora, Isla comeza a levarse mellor con "Xúpiter", un mozo un poco maior que ela ao que coñece nun chat de Internet. Este parece saber tanto de astronomía coma ela e cada vez, Isla namórase máis deste mozo que parece comprendela como ninguén.

 

Sinceramente, trátase dunha historia bastante sinxela, que se le moi axilmente (eu fíxeno nunha tarde), pero tamén se trata dunha novela curta e bastante dramática, xa que Isla sufrirá moitas maldades dalguns personaxes e acabará pasando por malos momentos, aunque tamén outros mellores.

O final, por outro lado, non me gustou demasiado, pero sé que é o final que a historia pide durante todo o seu transcurso. PEro bueno, en xeral, páreceme unha historia bastante adictiva e perfecta para ler nunha tarde.

 

Bueno, pois iso foi todo por hoxe,

espero que vos gustara!